Informacje o PCPR: Dane Teleadresowe | Pracownicy | Strona 3 | Strona 4

 

 

Piecza zastępcza nad dzieckiem jest sprawowana w przypadku niemożności zapewnienia opieki i wychowania przez rodziców, którym w drodze postępowania sądowego władza rodzicielska została zawieszona lub ograniczona, bądź zostali jej pozbawieni.


Celem pieczy zastępczej jest zapewnienie czasowej opieki i wychowania dzieciom.

Instytucje realizujące zadania w zakresie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej współpracują na rzecz reitegracji rodziny i powrotu dziecka do rodziny biologicznej.

 

Piecza zastępcza może być sprawowana w formie:

 

  1. rodzinnej

  2. instytucjonalnej

Powołana na mocy postanowienia sądu rodzina zastępcza do sprawowania opieki nad dziećmi nie przejmuje pełni władzy nad powierzonymi ich opiece dziećmi. W sytuacjach ograniczenia władzy rodzicielskiej rodziców nadal pozostają oni opiekunami prawnymi dziecka i zachowują prawo do decydowania w ważnych kwestiach dotyczących m.in.jego leczenia, kształcenia, zgody na wyjazd dziecka poza granice kraju.

W przypadku gdy rodzice są pozbawieni władzy rodzicielskiej koniecznym jest ustanowienie przez sąd opieki prawnej dla dziecka.


Utworzenie rodziny zastępczej nie powoduje powstania więzi prawno-rodzinnych pomiędzy opiekunami, a dzieckiem, takich jak w przypadku przysposobienia, dziecko nie staje się dzieckiem rodziny zastępczej. Pomiędzy rodziną zastępczą a dzieckiem nie powstają obowiązki i uprawnienia alimentacyjne, nie następuje dziedziczenie z mocy ustawy.


Rodzina zastępcza oraz prowadzący rodzinny dom dziecka zapewniają dziecku całodobową opiekę i wychowanie, w szczególności:

  1. traktuje dziecko w sposób sprzyjający poczuciu godności i wartości osobowej,

  2. zapewnia dostęp do przysługujących świadczeń zdrowotnych,

  3. zapewnia kształcenie, wyrównywanie braków rozwojowych i szkolnych,

  4. zapewnia rozwój uzdolnień i zaiteresowań,

  5. zaspokaja potrzeby emocjonalne, bytowe, rozwojowe, społeczne oraz religijne,

  6. zapewnia ochronę przed arbitralną lub bezprawną ingerencj ą w życie prywatne dziecka,

  7. umożliwia kontakt z rodzicami i innymi osobami bliskimi, chyba, że sąd postanowi inaczej.

 

Pomoc udzielana pełnoletnim wychowankom opuszczającym rodzinę zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej


Osobie opuszczającej, po osiągnięciu pełnoletności, rodzinę zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną, zwaną dalej "osobą usamodzielnianą", w przypadku gdy umieszczenie w pieczy zastępczej nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu:

1) przyznaje się pomoc:

2) udziela się pomocy w uzyskaniu:

3) zapewnia się pomoc prawną i psychologiczną.


Przez osobę usamodzielnianą rozumie się również osobę, której pobyt w rodzinnej pieczy zastępczej ustał na skutek śmierci osób tworzących rodzinę zastępczą lub osoby prowadzącej rodzinny dom dziecka, w okresie 6 miesięcy przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności.



Pomoc na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie oraz zagospodarowanie jest przyznawana osobie usamodzielnianej, która przebywała w pieczy zastępczej przez okres co najmniej:


Do okresów pobytu w pieczy zastępczej, wlicza się również:

  1. okresy pobytu w domu pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, domu dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży oraz schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjotarapii, zapewniającym całodobową opiekę, i młodzieżowym ośrodku wychowawczym, jeżeli orzeczenie sądu o umieszczeniu w pieczy zastępczej nie zostało uchylone,

  2. okres pobytu osoby pełnoletniej w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka, placówce opiekuńczo-wychowawczej do czasu opuszczenia rodziny zastępczej, rodzinnego domu dziecka lub placówki opiekuńczo-wychowawczej.



Pomoc na kontynuowanie nauki, usamodzielnienie i na zagospodarowanie jest przyznawana lub udzielana na wniosek osoby usamodzielnianej:



OSOBY USAMODZIELNIANE POBIERAJĄCE POMOC PIENIĘŻNĄ SĄ OBOWIĄZANE NIEZWŁOCZNIE POINFORMOWAĆ POWIATOWE CENTRUM POMOCY RODZINIE O KAŻDEJ ZMIANIE ICH SYTUACJI OSOBISTEJ, DOCHODOWEJ I MAJĄTKOWEJ, KTÓRA MA WPŁYW NA PRAWO DO POBIERANYCH ŚWIADCZEŃ.



Pomoc na usamodzielnienie oraz pomoc na zagospodarowanie jest przyznawana osobie usamodzielnianej, której dochód miesięczny nie przekracza kwoty 1200,00 zł.

W przypadku gdy dochód miesięczny osoby usamodzielnianej przekracza kwotę 1200,00 zł można przyznać pomoc na usamodzielnienie lub pomoc na zagospodarowanie, jeżeli jest to uzasadnione jej sytuacją mieszkaniową, dochodową, majątkową lub osobistą.

Ustalając dochód osoby usamodzielnianej uwzględnia się dochody, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003r.o świadczeniach rodzinnych, uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku.

Ustalając dochód osoby usamodzielnianej uwzględnia się sumę dochodów tej osoby, jej małżonka oraz dzieci pozostających na jej utrzymaniu, podzieloną przez liczbę tych osób.



Warunkiem przyznania pomocy na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie jest złożenie wniosku oraz posiadanie zatwierdzonego indywidualnego programu usamodzielnienia, określającego w szczególności:

  1. zakres współdziałania osoby usamodzielnianej z opiekunem usamodzielnienia,

  2. sposób uzyskania przez osobę usamodzielnianą wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych, pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych oraz w podjęciu przez osobę usamodzielnianą zatrudnienia.


Osoba usamodzielniana co najmniej rok przed osiągnięciem przez nią pełnoletności wskazuje osobę, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawia pisemną zgodę tej osoby.


Opiekunem usamodzielnienia może być: osoba tworząca rodzinę zastępczą, prowadząca rodzinny dom dziecka, koordynator rodzinnej pieczy zastępczej, pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie, osoba będąca w placówce opiekuńczo-wychowawczej albo regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej wychowawcą lub psychologiem, lub inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą i zaakceptowana przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.


Indywidualny program usamodzielnienia jest opracowywany przez osobę usamodzielnianą wspólnie z opiekunem usamodzielnienia co najmniej na miesiąc przed osiągnięciem przez osobę usamodzielnianą pełnoletności, a następnie jest zatwierdzany przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie powiatu właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.

Zmiany w indywidualnym programie usamodzielnienia może dokonać osoba usamodzielniana wspólnie z opiekunem usamodzielnienia w przypadku zmiany sytuacji życiowej tej osoby. Zmiany programu wymagają zatwierdzenia przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie właściwego do ponoszenia wydatków na finansowanie pomocy na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie.

Zakończenie realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia wymaga dokonania oceny końcowej procesu usamodzielnienia.


Pomoc na kontynuowanie nauki i na usamodzielnienie przyznaje się i wypłaca za okres miesiąca kalendarzowego, począwszy od miesiąca, w którym został złożony wniosek o przyznanie pomocy.

Pomoc na kontynuowanie nauki przyznaje się w czasie trwania odpowiednio roku szkolnego, roku akademickiego, kursu albo przygotowania zawodowego. Pomoc przyznaje się na czas trwania nauki, do czasu jej ukończenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 25 lat.

W przypadku gdy po ukończeniu nauki w szkole ponadgimnazjalnej osoba usamodzielniana została przyjęta w tym samym roku kalendarzowym na:

pomoc przysługuje także za miesiąc wrzesień.


Pomoc na kontynuowanie nauki przyznaje się osobie usamodzielnianej, jeżeli kontynuuje naukę:


Wysokość pomocy na kontynuowanie nauki wynosi nie mniej niż 500,00 zł miesięcznie.

W przypadku gdy uprawnienie do pomocy na kontynuowanie nauki nie obejmuje pełnego miesiąca kalendarzowego, pomoc przyznaje się w wysokości proporcjonalnej do liczby dni w danym miesiącu kalendarzowym, w których przysługuje pomoc.


Pomoc na kontynuowanie nauki nie przysługuje w przypadku, gdy osoba usamodzielniana:

  1. kontynuuje naukę w szkole ponadgimnazjalnej lub uczeli, która zapewnia nieodpłatną naukę i nieodpłatne pełne utrzymanie,

  2. bez uzasadnionych powodów zmieniła trzykrotnie, na tym samym poziomie kształcenia, szkołę, zakład kształcenia nauczycieli lub uczelnię, kurs lub przygotowanie do wykonywania zawodu,

  3. została umieszczona w zakładzie karnym.


Pomoc na kontynuowanie nauki można zawiesić w przypadku, gdy:

  1. w trakcie kształcenia w zakładzie kształcenia nauczycieli lub w uczelni osoba usamodzielniana przebywa na urlopie od zajęć,

  2. osoba usamodzielniana nie realizuje indywidualnego programu usamodzielnienia.

Zawieszenie pomocy na kontynuowanie nauki następuje z urzędu lub na wniosek osoby usamodzielnianej, w drodze decyzji.




Wysokość pomocy na usamodzielnienie wynosi:

  1. w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą spokrewnioną - nie mniej niż 3300,00 zł, jeżeli przebywała w pieczy zastępczej przez co najmniej 3 lat,

  2. w przypadku osoby usamodzielnianej opuszczającej rodzinę zastępczą niezawodową, rodzinę zastępczą zawodową, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-wychowawczą:

Pomoc na usamodzielnienie może zostać wypłacona, w zależności od ustaleń indywidualnego programu usamodzielnienia, jednorazowo lub w ratach, nie później jednak niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26 roku życia.

W przypadkach gdy osoba usamodzielniana otrzymuje pomoc na kontynuowanie nauki, pomoc na usamodzielnienie jest wypłacana po zakończeniu pobierania pomocy na kontynuowanie nauki.

W uzasadnionych przypadkach pomoc na usamodzielnienie może zostać wypłacona w trakcie wypłacania pomocy na kontynuowanie nauki.



Pomoc na zagospodarowanie jest wypłacana jednorazowo, nie później niż do ukończenia przez osobę usamodzielnianą 26 roku życia, w wysokości nie niższej niż 1500,00 zł, a w przypadku osoby legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności w wysokości nie niższej niż 3000,00 zł.


Pomoc na zagospodarowanie może być przyznana w formie rzeczowej.



Przyznania pomocy na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie lub na zagospodarowanie można odmówić w przypadku, gdy:

  1. istnieje uzasadnione przypuszczenie, że pomoc zostanie wykorzystana niezgodnie z celem, na jaki zostanie przyznana,

  2. osoba usamodzielniana przed osiągnięciem pełnoletności opuściła samowolnie pieczę zastępczą,

  3. osoba usamodzielniana porzuciła naukę umożliwiającą jej przygotowanie zawodowe i nie podejmuje zatrudnienia,

  4. stosunek pracy z osobą usamodzielnianą został rozwiązany bez wypowiedzenia z winy pracownika,

  5. osoba usamodzielniana bez uzasadnionej przyczyny uchyla się od podjęcia proponowanego jej zatrudnienia,

  6. osoba usamodzielniana została skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.


Pomoc na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie lub na zagospodarowanie nie przysługuje, gdy osoba usamodzielniana:

  1. przebywa w domu pomocy społecznej albo placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym lub przewlekle chorym,

  2. otrzymuje pomoc dla osób usamodzielnianych w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.



Przyznanie oraz odmowa przyznania pomocy dla osoby usamodzielnianej na kontynuowanie nauki, na usamodzielnienie i na zagospodarowanie następuje w drodze decyzji.

W przypadku zmiany przepisów regulujących prawo do pomocy dla osoby usamodzielnianej lub jej wysokość oraz w przypadku zmiany sytuacji osobistej, dochodowej lub majątkowej osoby usamodzielnianej, organ właściwy do wydania decyzji może bez zgody osoby usamodzielnianej zmienić lub uchylić decyzję.